kpt. Maksymilian Kowalewski urodził się 11 września 1924 roku w Ciemniewie, na Mazowszu. Od czasów powojennych związany z Wrocławiem. Jest bohaterem i autorytetem wrocławskich środowisk Patriotycznych. W czasie drugiej wojny światowej walczył w oddziałach partyzanckich w szeregach NSZ od roku 1942 do 22.06.1944r. oraz w Armii Krajowej od 22.06.1944r. do 17.01.1945r. W roku 1944 ukończył Szkołę Podchorążych NSZ i dostał przydział do Kompanii Specjalnej – gdzie pełnił funkcję dowódcy drużyny, a następnie zastępcy dowódcy kompanii. Brał udział w szeregu akcji bojowych i sabotażowych. Podczas jednej z nich został raniony przez Gestapo. Po zakończeniu wojny, w grudniu 1945r. aresztowany przez UB w Ciechanowie. Z więzienia zbiegł przy pomocy kolegów z partyzantki, po czym wyjechał do Wrocławia. Nigdy nie został złapany przez UB. gdyż zaginęły jego papiery i został uznany za zmarłego. O tym Pan Kapitan dowiedział się z IPN pod koniec lat 90-tych. We Wrocławiu ukończył studia ekonomiczne, pracował zawodowo w górnictwie i pomagał swoim kolegom z partyzantki w uzyskaniu dla nich pracy. Dopiero w 1990r. uzyskał najwyższy stopień „Generalnego Dyrektora Górniczego III st., mimo olbrzymich zawodowych osiągnięć. Od roku 1989r. włączył się aktywnie do pracy społecznej w formacjach solidarnościowych i kombatanckich. Był współorganizatorem założenia Stowarzyszenia Polskich. Kombatantów we Wrocławiu i szefował tej organizacji przez lata. Pan Kapitan Maksymilian Kowalewski to prawy, odważny i honorowy człowiek. Jest wciąż aktywny i obecny na każdych patriotycznych wydarzeniach. Żyje otoczony miłością swojej rodziny i i szacunkiem całego patriotycznego środowiska Dolnego Śląska.
Swoją walką i działalnością dobrze przysłużył się sprawie pełnego odzyskania suwerenności przez naszą Ojczyznę. Jest kawalerem orderów:
– Krzyża Narodowego Czynu Zbrojnego,
– Krzyża Partyzanckiego,
– Krzyża Armii Krajowej,
– Krzyża Kombatanckiego,
– Medalu Pro Memoria.