Urodził się 2 stycznia 1922 roku, we Lwowie. W młodym wieku wstąpił do organizacji “Orląt”, funkcjonującej przy Związku Strzeleckim. Niedługo potem został instruktorem w “Orlętach”. Po wybuchu wojny i wkroczeniu Sowietów, w listopadzie 1939 roku został zaprzysiężony jako członek Służby Zwycięstwu Polski. 10 kwietnia 1940 roku NKWD aresztowało ojca Ottona, przedwojennego policjanta.
Wkrótce potem, 13 kwietnia, NKWD zabrało resztę rodziny. Wywieziono ich na wschód, do Semipałatyńska, na terenie dzisiejszego Kazachstanu. Podróż trwała niemal trzy tygodnie, w bydlęcych wagonach. W 1941 roku zaczyna się tworzyć Armia Polska na Wschodzie, pod dowództwem gen. Andersa. W marcu 1942 roku Otton Hulacki wstępuje w jej szeregi, do 6. Pułku Pancernego “Dzieci Lwowskich”. W szeregach Armii Andersa poznaje m.in. Menachema Begina, który później zostanie premierem Izraela. W 1944 roku otrzymuje przeniesienie do 2. Warszawskiej Brygady Pancernej, w jej szeregach bierze udział w walkach o m.in. Monte Cassino, Bolonię, Ankonę.
Po wojnie zostaje w Wielkiej Brytanii, nie decydując się na powrót do komunistycznej Polski. Jest aktywnym działaczem polonijnym, wpierając zarówno środowiska kombatanckie, jak i te związane z “nową” emigracją. Obecnie w stopniu podpułkownika.